Dag 2&3

Even een dagje overgeslagen... te vermoeid om me hier op te focussen. Maar dan nu wel een terugblik op de donderdag en vrijdag.

Donderdag 21 april ’22

Het boodschappenpakket is er uiteindelijk die ochtend gekomen en nu wel op tijd, zodat we nog iets van een ontbijt konden maken. Na het ontbijt kwam ook de huurauto. Die werd netjes door Emma Rentals op een trailer afgeleverd. Top bedrijf (even sluik reclame…)!                Twee Hollandse jongens zijn dit een paar jaar geleden begonnen en het is goed aan het groeien. Ze verhuren (voornamelijk tweedehands) auto’s die speciaal op jouw wensen zijn afgestemd. Zo hebben ze ook auto’s waar bijv. een rolstoel in kan. Heel handig voor cliënten van het CDTC (therapiecentrum). Wij hebben zo’n Amerikaanse bak. Tip top in orde, nieuwe banden, volgetankt, grote koelbox erbij en een zeer goede uitleg vooraf over de auto, de verkeersregels en bijzonderheden op Curaçao. Per dag komen hier 30 à 40 aanrijdingen voor. Ook zijn hier regels die bij ons geheel andersom zijn. Gelukkig zijn we het al gewend van 3 jaar geleden. Ook het rijden benader je met een beetje poko poko. Verder gaf hij aan op te letten voor de meer dan 10.000 zwerfhonden. Ze steken gewoon de straat over. Ook weten we uit ervaring dat ze blaffend achter je auto aan rennen. Ze zijn niet allemaal zo lief als ze eruit zien. We gaan deze periode ook nog een hondenopvang bezoeken. Drie jaar geleden is dat helaas niet gelukt. Ben maar niet bang…we adopteren er géén. Onze zwarte panter thuis is echt genoeg!

Natuurlijk moet zo’n auto even getest en de koelkast gevuld worden. Dus op weg naar Sambil. Het grootste winkelcentrum inclusief supermarkt (Carrefour). We hebben eerst gestruind langs de winkels en toen de boodschappenkar gevuld. We klagen over de prijzen in NL, maar hier sla je helemaal stijl achterover. Bij de Carrefour (niet zo groot als in onze buurlanden) hadden ze niet alle producten, dus zijn we ook nog vlug naar Vreugdenhil geweest (de plaatselijke super met heel veel spullen). We hoefden alleen 2 kwark, 2 komkommers en een pot mayo te hebben…dat was 42,- NAF, ofwel €22,-. De komkommers waren al €3,50 per stuk. Oepsie…thuis bleek dat we ook de verkeerde hadden gepakt. Dit waren de herkenbare uit onze AH (mooi recht, groen en in plastic). We hadden in de koeling moeten kijken…daar lagen de goedkopere versies. En voor een bakje kwark betaal je al snel €5,-. Logisch natuurlijk aangezien het producten zijn die moeten worden geïmporteerd.

In de avond zijn we samen met Hans, Christol, Jet en Teun gaan eten bij Olas. Heerlijk gegeten en de kinderen nog in het donker gezwommen in de zee bij het restaurant. Om 21u lagen de kinderen knock-out in bed en wij haalden nog net 22u. Koen had ook nog eens de wekker gezet (om 4.00u), omdat hij graag kaarten voor de theatertour van Suzanne&Freek wilde bestellen. Gekkerd! Maar het is gelukt. Zelfs ik heb een kaart van hem gehad, terwijl ik die 2 niet zie zitten, haha. Ik moet mee in het kader van “mijn muzikale ontwikkeling…”. Iedereen was tegen half 7 wakker. De “jetlag” is er bijna uit, jeuhhh.

Vrijdag 22 april ’22

Als je vroeg op bent heb je nog wat aan de dag… Koen ging al vroeg baantjes trekken en de kinderen deden een poging mee.                        Om half 10 zijn we met de Zwaantjes naar het CDTC gelopen. We konden daar vragen welke tijd we maandag hebben, welke therapeuten en welke dolfijn. Spannend!                                                                                                                                                                                                          Gek om er weer te zijn! Het voelt weer heel vertrouwd. Ook kwamen we Talina tegen, de therapeut van 3 jaar geleden. Ze is ermee gestopt om zich volledig te focussen op de (spirituele) ontwikkeling van vrouwen met o.a. waterfloating in de zee. Nu had ze 2 weken ingevallen omdat er een tekort aan therapeuten was. Helaas is ze er volgende week niet meer. Maar ze herkende ons meteen en we kregen allemaal een dikke knuffel. Hidde vond het maar wat spannend en wist zich geen houding te geven. Waar Teun helemaal opbloeide zagen we Hidde in zichzelf keren en blokkeren.                                                                                                                                                                                             Christol en ik zijn naar binnengegaan, naar Steffi (baas). Zij heeft ons uitgelegd hoe het er volgende week uit gaat zien. Wij beginnen dagelijks om 8.30u, met Daphne (therapeut) en Britt (assistente) en met 2 dolfijnen; Kanoa en Sami. Kanoa heeft de laatste tijd een beetje streken in de ochtend, vandaar dat Sami er ook bij is. Heerlijk deze tijd, zijn we ook weer vroeg klaar, zodat Hidde kan bijkomen, Imre haar Brusjes programma (met Jet) kan uitvoeren en we eventueel in de middag nog wat kunnen ondernemen. Maar dat ligt geheel aan de gemoedstoestand van Hidde. Die geeft nu heel vaak aan dat hij het spannend vindt. Maar waarom kan hij niet aangeven.                                De Zwaantjes moeten nog wat vroeger uit hun bed. Zij beginnen al om 7.30u, met Patrick als therapeut (die hebben ze al eerder gehad) en met Nubia (ook deze dolfijn kent Teun al). 

Hidde had vandaag veel boze buien. Die uit hij door te mopperen, te huilen of door te slaan. Hij is erg teruggetrokken in zijn wereldje. Verder is hij de afgelopen dagen heel grillig, luistert hij moeizaam (ook bij lijflijk contact maken) en zegt hij wel 1000x per dag mama. Als ik dan ja of iets dergelijks zeg komt er niks. Imre zei; als we voor elke mama die Hidde zegt een euro opzij zetten kunnen we hier een huis kopen! Gelukkig is Koen dan het baken om op terug te vallen. Die neemt het over en dan gaat Hidde automatisch over op papa zeggen i.p.v. mama. Zo hebben we ook al een zwembad erbij gespaard!

Ook merken we dat hij, sinds hij in januari is gestopt met zijn medicatie, dat hij meer kan vertellen of herinneringen heeft. Ook vraagt hij nu dingen als “waarom ben ik zo boos op jullie? Waarom doe ik zo?”. Die komen binnen en doen pijn.

Maar gelukkig zijn er ook veel ontspannen en actieve momenten, vooral als hij in het water is (met Jet en Imre). Kletsen, duiken, vissen zoeken, lachen. Dat kom volgende week goed, met die machtig mooie en grote zoogdieren om hem heen. We houden het zo rustig mogelijk voor hem. Thuis pakt hij graag even de tablet of switch erbij. Hij is ook nog steeds bekaf van het tijdsverschil en van de warmte.

Na het bezoek aan het CDTC zijn we een brownie gaan eten bij Hemingway. Tradities moet je in ere houden! Kids in de zee. Daarna zijn we ook nog gaan zwemmen bij Dolphin Suites (daar zitten de Zwaantjes, aangezien wij hun appartement hadden ingepikt 😉). Nog hartelijk gelachen om Teun die zo een hagedis een zwiep gaf die op de loungestoel zat. Weg hagedis.

In de middag is ieder gezin zijn eigen weg gegaan. Wij hebben een bezoek gebracht aan de Chichi galerij. De rondborstige zwarte poppetjes die kleurrijk beschilderd zijn. Ook hebben we de naastgelegen Aloë Vera boerderij bezocht. Ik was mijn fles bodygel in NL vergeten, dus een nieuwe gekocht. Helpt zo goed tegen schrale plekken en zonnebrand. Nog wat bokken zien vechten tussen de planten. Hidde vond dat er één geit op Puck van de Hardelhoeve leek. Ook de paarden hadden zijn interesse. Maar ik vond ze te heftig/wild om zomaar te aaien.

Op de terugweg nog langs het Radulphus College gereden. Wat een prachtige school. Vol kleur en netjes onderhouden. Even een foto gemaakt…lijkt veel op Odulphus dus Imre kan ook hier naar school!

Daarna een snel duikje op het mini strandje van de locals. Dit zit op de rand van Mambo beach met al zijn resorts en beachclubs. Het wordt gescheiden door een afzichtelijke muur, maar je zwemt zo het hoekje om naar het strand van de toeristen. We waren ook de enige “witte” hier, maar dat maakt het zo leuk. Geen oordeel, het is gewoon hetzelfde stuk zee, zand en rots, maar er kan geen groter verschil zijn dan daar tussen wit&zwart of rijk&minder rijk. Maar zij zijn wel heel rijk…zoveel lol en liefde samen met hun kinderen. Altijd met tassen vol speelgoed én vooral eten!

Thuis gekookt en later nog een ijsje gehaald op de boulevard van Mambo beach. Snel weer terug….aangezien het er Happy hour was en er een kakofonie van geluid was. Keiharde muziek, van verschillende bars en al veel dronken mensen (om 20u). Hidde was kapot en lag al snel daarna in bed. Bijzonder, want meestal wil hij niet gaan slapen zonder zijn zus.

We duiken nog één avond op tijd erin, dan hebben we daarna weer een normaler ritme. Nu nog bedenken wat we morgen gaan doen…bah wat vervelend! ‘

Fijne vakantie, voor allen die dat nu hebben…en voor de rest een fijn weekend gewenst!