Dag 18; Kalmte èn afscheid😥

Wat zijn we moe vandaag...zo ook de Zwaantjes. Alsof alle energie er even uit is na het beëindigen van de therapie. We geven er gewoon aan toe. We staan rustig op en vertrekken voor 10 u richting Playa Grandi. Hier is de visafslag en de resten van de vis gooien ze in het water. Hier komen schildpadden, nog wel levende vissen en vogels op af. Die schildpadden trekken natuurlijk een meute toeristen aan, die veelal dezelfde foto's maken vanaf het piertje of in het water. Je ziet er massa's snorkels, billen (al dan niet in string bikini) en enthousiaste hoofden boven het water uitsteken. Ook wij doen volgzaam mee, maar verlangen terug na 3 jaar geleden. Toen was er bijna niemand, geen ligbedjes tegen betaling, meer spontaan. Koen en de kinderen snorkelen lang en zien veel schildpadden. Er komt er één vlak langs ze en ze volgen hem een tijdje. Imre heeft het ook gefilmd met haar GoPro, maar die filmpjes zetten we in NL pas op de pc.

Drie jaar geleden heb ik mijn snorkel angst even opzij kunnen zetten en had ik een magisch gevoel bij de schildpadden. Ik vond dat ik zo'n moment ook nu verdiende! Ik heb eerst even met de snorkel op mijn gezicht gezeten. En daarna steeds meer momenten met de snuit in de zee. Even onwennig, maar toen we de eerste schildpad spotte kreeg ik het weer....de rust, geen angst voor het ademen of de diepte. Het is daar zo helder en het is zo'n onvoorstelbaar mooi beest. Hun manier van voortbewegen is traag en dat geeft je zelf ook dat gevoel. Ik heb er wonderwel meer dan een half uur in gelegen. Kreeg zelfs applaus van mijn 3 ervaren snorkelaars! Toen we richting strand zwommen, kwam er een kleine schildpad (baby?) voorbij. Hij kwam zo dichtbij dat we hem heel voorzichtig hebben aangeraakt met een vinger. Het mag niet, maar hier konden we ons niet inhouden. Het leek of hij ons opzocht. Sorry schildpad en alle dierenactivisten! 

Na 2 1/2u zijn we weggegaan van het strand. Nog even van die touwtjes armbandjes gekocht voor de vandaag vertrekkende Brusjes. We eten (met prachtig uitzicht op Playa Grandi) bij Sol food. Vorige week zijn we ook al eens bij deze Amerikaanse uitbaters geweest. Het is er heerlijk en gezellig. Met brutale hagedisjes, pizza's om samen van te eten en de lekkerste brownies. Het is nog een uur rijden naar huis en we wilden de 2 gezinnen, waar we mee optrokken, van CDTC, uitzwaaien. Ze worden opgehaald door het busje van het CDTC en we kletsen nog even. Maken honderden foto's van "the gang". En het afscheid is toch wel beladen. 

Daarna zwemmen Hidde, Imre en Jet nog lang. Koen kijkt Studio Sport en ik zak, met Ereader op schoot, in een slaapje. Na het dagelijkse douche en optut rondje gaan we op naar het "laatste avondmaal" samen met de Zwaantjes. We lachen en genieten volop. Vooral over hoe zij ons te grazen hebben genomen, de voorpret die ze hebben gehad en de fijne 3 weken die we samen weer delen. Hoe bijzonder is ons contact! Het is het lot, we zijn bewust op elkaars pad gekomen. Ook de meiden concluderen dat ze het goed hebben samen, zonder ruzie deze keer (3 jaar geleden was dat af en toe wel anders). Ook Jet en Hidde hebben een diepe band. Teun geniet volop van onze aanwezigheid. Begroet ons blij en knuffelt wat af. Wat wordt het toch een grote vent. Hij hoort er steeds meer bij en wil dit ook. 

Hans en Christol hebben ons ook een aantal filmpjes gestuurd van hun voorpret. Hilarisch! Ze waren zo bang dat het uit zou komen, haha. Één filmpje heb ik toegevoegd. 

Dan is er ook dat afscheid...zucht. Traantjes vloeien, knuffels gaan 3x rond en we maken nog een foto. We zien elkaar begin juli. Dan kunnen we alle foto's en films van het CDTC bekijken. Zij vliegen morgenavond maar wij gaan morgen de hele dag naar Klein Curaçao. Dat is een klein onbewoond eiland bij Curaçao. 

Oh ja nog een gratis tip van ons, waar wij ons al 3 jaar (bijna elke dag) aan houden: ruim per dag 3 stuks plastic op! Wat dat een verschil maakt voor het milieu. Als we dit namelijk allemaal gaan doen wordt de wereld er echt een stuk gezonder èn mooier van! En niet alleen op rommelig Curaçao 😉

Ik zat nog aan gisteren te denken...het waren toch meer steekwoorden dan gedacht... Ik kan alleen nog toevoegen dat we in de avond Team Hidde tegen kwamen. Ze hadden een borrel met CDTC collega's. Zowel Daphne als Britt vlogen op ons af. We spraken nog over de bijzondere tijd. Ze hadden intens genoten van Hidde en van onze fijne gesprekken. Vooral de zingende Hidde tijdens de therapie als ook de vragensteller. Maar het allermooist vonden ze zijn contact met Sami en Kanoa. Schatje hier, poepie daar. We wisselen binnenkort nog foto's uit. Ook voor hun waardevolle momenten om te koesteren. 

Hidde had gisteren geen last van het klaar zijn met de therapie. Vandaag had hij wel een aantal boze momenten. Door verkeerd interpreteren schiet hij in boosheid en kiest hij voor een actie uit het rode vak. Daar konden we wel in sturen, maar het was vooral Imre die hij in het vizier had. Nou kon ze er vandaag zelf ook wel wat van....we denken dat we allemaal even last hadden van de realiteit die weer indaalt! Gelukkig hebben we het vandaag ook heel fijn samen gehad en kunnen we langzaam toewerken naar het einde van de tijd hier. 

Fijne Moederdag voor alle moedertjes! 💝

En geniet van de laatste zondag van de vakantie... wij stellen het nog even uit. We maken er nog 3 goede dagen van!