Dag 14; 7e therapiedag en Willemstad

Wat zeg je dan als je je therapeut en assistent als eerste ziet..... "Ik heb zelf mijn billen afgevogen!". Kijk daar wordt eenieder blij van (behalve de leraren onder de lezers 😉). Wat gaat dit onderdeel goed bij Hidde! Het is zo knap hoe snel hij het in de vingers krijgt (en niet meer op de vingers!). Ook konden we een boze bui van gisteren bespreken, t.o.v. Imre. Imre was chagrijnig en botvierde dat op Hidde. Die had een keuze gemaakt uit het groene vak (ik trek mij terug op mijn kamer). Zij gaat de kamer op om een boek te pakken (m.a.w. toch nog even verbaal reageren) waardoor hij verdrietig/boos werd en een keuze maakte uit het rode vak. Hij sloeg haar flink op de rug. Nadat de gemoederen weer tot bedaren waren gebracht hebben we de keuzes met hem kunnen bespreken. Dat ging redelijk. De diepgang kunnen we niet in en het waarom is erg lastig. Dit vandaag met Daphne besproken en ze gingen er met de therapie mee aan de slag. 

In het water ging het goed. Weer was het stormachtig en de mannetjes nog steeds aan het sjansen met de buurvrouwen, maar beide dolfijnen werkten goed mee. Hidde mocht vandaag proberen te zwemmen met een snorkel van het CDTC. Deze werkte alleen niet goed. Er kwam steeds water in en dat is natuurlijk vervelend als je onder water wilt! Er werd een losse snorkelbril gehaald, maar Hidde is zo'n kap (van de Decathlon) gewend. Dus hij kneep de hele tijd zijn neus dicht. Morgen mag hij zijn eigen snorkel meenemen en krijgt hij flippers (vinnen noemen zij het) te leen. Ze beginnen dan ook bij het strandje van Hemingway. Ze zullen zien dat hij heel vaardig is, haha. We hadden aangegeven dat hij 3 jaar geleden met snorkel en flippers bij de dolfijn zwom en ook los met Talina op gepaste afstand. Ik denk dat ze morgen even willen checken of ie het echt wel kan. 

Ook was er een andere dolfijnentrainster en doen ze andere oefeningen. Leuk om te zien. Hidde zat veel te kletsen met de dames en kijkt heel bewonderend naar Daphne. We horen hem ook grapjes maken of gekke dingen zeggen. En intussen houdt hij alles in de gaten. Wanneer Imre terugkomt van de Brusjes groep, of Jet er ook is, wat ze doen bij het commercieel dolfijnzwemmen bij het Sea-aquarium, dat naast de lagune van Hidde ligt. Af en toe zwaait hij naar ons of checkt hij ons uit. Ook schijnt hij veel te horen van wat we tegen elkaar zeggen of andere mensen die komen kijken. 

De nabespreking ging weer over het rode en groene vak (keuzes bij hevige emoties). We hebben hem geplastificeerd meegekregen en kunnen er meteen mee aan de slag. Het ik-boekje is weer wat verder aangevuld. Met een verfhandenkunstwerk. Ook is het woord creatief als positief punt voor hem erbij geplakt. We gebruiken de termen in contact met hem. We zien dat hij dat fijn vindt. Daphne heeft ook de Praatdomino gebruikt met Hidde en uitgelegd aan ons. Hij is als foto toegevoegd, ook leuk voor mijn collega's van de Vonder! Op deze manier kan een kind, dat bijv. moeite heeft met verwoorden, steun hebben bij het praten over. Vooral omdat Hidde snel van onderwerp wil veranderen of zegt dat hij het niet weet. De wie, wat en waar lukt hem vaak wel. Maar de wanneer, hoe en waarom blijven matig. We gaan dit ook proberen in te zetten. Hier heb je meer rust dan thuis en hoe meer linken er worden gelegd, hoe meer effect. 

Na de therapie zijn we gaan luieren bij ons huis. Zwembad in en uit, boekje lezen en nieuws van de wereld bijhouden. Imre had weer een bijzonder uitje. Die mocht, via de Zwaantjes, mee naar een snorkel-les. Samen met Jet en het werd gegeven door Jelmer, die de assistent van Teun is. Hij liet ze de onderwaterwereld zien tussen Lionsdive en ons strandje. Ze zien een schorpioenvis (iehhh giftig), veel doktersvissen (ook wel Dory uit de film Nemo), papegaaivissen, zee-egels en zee-appels. Ook zijn ze van een brug afgesprongen en hebben ze inside information gehad over de dieren in het buitengedeelte van het Sea Aquarium (de haaien, schildpadden, roggen, etc). 

Toen Imre terug was (na 1 1/2 uur) hebben we geluncht en zijn we richting Willemstad gereden. Lekker gestruind door de stad. Eerst door Punda en daarna via de Pontjesbrug naar Otrabanda. Het was er bloedheet, dus hebben ons beperkt tot de meest bekende plekken. Hidde liep in gedachten braaf achter ons aan. Kon goed aangeven dat hij de winkeltjes niet leuk vindt. Hij keek al uit naar de thuiskomst...lekker het zwembad in. Hij wilde ook niks kopen. Heeft uiteindelijk een armbandje van Curaçao gekregen. Meer wil ik niet, zei hij. Gelukkig zag Imre ook niet meer dan een armbandje, haha. Een wit jurkje kon, na passen, niet door de keuring en de juiste pet werd niet gevonden. Maar het was een gezellige middag! Een stuk rustiger dan bij Koningsdag. 

Drie jaar geleden hadden we een prachtige ervaring bij de KFC, we wilden checken of het gevoel er nog was. Nou niet dus...wat een ramp, daar eten we niet meer. Judeska was er niet meer, had sfeer verhogend kunnen zijn. Al kon de baliemedewerkster er ook wel wat van! Ze vraagt aan Koen welke saus hij bij de kip wil. Koen zegt: "Welke heeft u allemaal?". Zegt zij: "Alleen barbecuesaus". Tsja...dan hebben we niet veel keus. Het eten was niet te nassen. We hadden beter ergens anders heen kunnen gaan, haha. Gelukkig konden we thuis het zwembad nog in plonsen. Daar hebben Imre en Hidde tot 18.30u in gelegen en toen viel al snel de donkerte. 

Ik ga nu nog even tutten met Imre voordat zij haar nestje in duikt. En wij niet veel later. Bekaf, het is weer een intens traject en we moeten ook elke dag vroeg op. Ik denk dat we nog een paar weken blijven om bij te slapen 😜