Dag 13; 6e therapiedag

Deze keer toch even de wekker gezet, om zeker te weten dat Imre op tijd bij de Brusjes groep zou zijn. Uiteindelijk niet nodig geweest...vroeg wakker. Hidde werd boos toen wij om 8.20u moesten gaan. We hebben alle tips vanuit Daphne uitgevoerd, maar kennelijk was er toch reden voor zijn boosheid. Wij dachten dat het ging om het aandoen van zijn slippers. Dat hij wat moest opschieten daarin. Dus al mopperend naar CDTC. Ons proberen te meppen met zijn tas en onverstaanbaar mopperen. Als we in gesprek wilden was dat nog te vroeg. Bij het CDTC kwamen Daphne en Britt al snel naar buiten. Hij zat voorover gebogen aan de tafel. Eigenlijk precies het goede moment. Ze namen hem mee naar binnen en hebben het voorval meteen besproken. Hij gaf aan dat het met de tablet te maken had. Hij moest hem afsluiten, maar het spel was nog niet klaar. Zo hebben wij het thuis niet ervaren. Maar zo zie je maar hoe complex goed communiceren met elkaar is. We hebben nieuwe afspraken gemaakt. We gaan bij hem zitten en kijken mee met het spel/filmpje. Hoe lang duurt het nog en wat spreken we af? Dan kan het voor hem ook meer klaar in zijn hoofd zijn. En heeft hij regie in het afsluiten. We merken dat hij steeds meer zelfstandigheid wil. Hij vroeg, voor Curaçao, al vaak of hij een grote jongen was, maar nu zien we ook dat hij die behoefte sterk heeft om het ook uit te mogen voeren. Gelijkwaardigheid en zelf doen. We maken er zelf ook stappen in. Het willen overnemen is puur uit liefde en willen zorgen, zodat het makkelijk voor hem loopt, maar hij heeft meer autonomie nodig. Hoe trots zijn we al over het billenvegen! De Zwaantjes hebben hem, vanavond bij het eten, nog wat extra veren in zijn kont gestoken (geen handige uitdrukking als je het over billen afvegen hebt...), inclusief groot applaus van ons allemaal. Wat zat hij te glunderen!!! Zijn rode koontjes werden nog roder. Hij kon er ook zelf goed over vertellen en leuk op toon. 

Maar ik dwaal af... Even terug naar de therapie, die was dus eerst binnen. Na het bespreken van zijn boosheid hebben ze zijn ik-boekje erbij gepakt en er verder in gewerkt. waar ben je bang voor (spinnen, slagen en onweer), waar heb je een hekel aan (niks), etc. Ook hebben ze samen met Hidde gekeken wat geen goed gedrag is bij bijv. boosheid. Die picto's komen in een rood vak (zoals slaan, knijpen, huilen, schreeuwen) . En wat beter is komt in een groen vak (zoals je even terug trekken op een rustige plek, praten als je rustig bent, een knuffel vragen). We krijgen het nog geplastificeerd mee om thuis in te zetten. Niks nieuws en ook 3 jaar gelden zoiets soortgelijks opgesteld, maar altijd weer goed om te herhalen. En nu is hij samen gemaakt met Hidde. Wat je zelf mee kiest, houd je langer vast. Toen hij naar buiten kwam zwaaide hij en zei hij, in het voorbijgaan, sorry. Bij het dok moesten ze wat langer wachten op Romy en kwam hij het nogmaals met ons goedmaken. Ach dat mannetje toch! 

Daarna lekker met de dolfijnen, in een stormachtige lagune. We hebben veel wind en die zorgt voor veel deining. We hadden wat troubles met ze verwacht (Ritina, van Teun, was vandaag onhandelbaar en weigerde te werken). Sami was wel veel met de vrouwtjes bezig. Gelukkig zit er een hek voor anders hadden we een #metoo probleem. Vandaag heeft Hidde vooral met Kanoa gewerkt. En voor het eerst een aantal oefeningen met beide dolfijnen! Heel gaaf om te zien. Verder een heel ontspannen, goedlachse en praatgrage Hidde. De fotograaf van CDTC kwam foto's maken. Het juiste moment denken wij zo. 

De nabespreking was goed. Stevig en met bruikbare tips. Ik merk dat we ze allebei al proberen in te zetten. De enige die nu nog roet in het eten gooit is ons oudste pubertje! 😣 

Na de therapie zijn Koen, Hidde en ik boodschappen gaan doen. Hidde wilde heel graag de AH zien op Curaçao. Dat is in NL zijn winkel en dus heel vertrouwd. Wilde ook zelf spullen halen, Koen is steeds meegelopen en op de achtergrond gebleven. Wat heeft hij daar genoten. Heerlijk hoe blij hij kan zijn van boodschappen doen. We hebben ook nog getankt en zijn op zoek gegaan naar een apotheek voor reispilletjes. We gaan vanavond met een boot mee, geregeld vanuit het CDTC. Maar de zee is wild, dus ik wil een zekerheidje achter de hand hebben 😉. Helaas is alles dicht. Gisteren was het "de dag van de Arbeid", omdat dat op zondag is hebben ze vandaag een extra vrije dag! Chris...dank voor de tip. Wij maar denken waarom er zoveel dicht was. Hans heeft vanmorgen bezoek (én college) gehad van een huisarts en die constateerde een middenoorontsteking. Au au. Nu heeft hij antibiotica en dat moesten ze zelf ophalen. In Willemstad was wel een apotheek open. Zodoende kon ik vanavond genieten van mijn reispilletje. leek net of we drugs aan het dealen waren op de boot..."jij ook een groene?". 

Na de boodschappen, thuis brood gegeten en de middag op ons privé strand gelegen. De zee bleef wild, maar de boottocht ging door! Om 17.15u verzamelden we en gingen we op weg naar het Spaanse Water. Heen was een attractie an sich. Flink op en neer. Ik zat natuurlijk totaal verkeerd met Christol boven op het voordek (kunt beter beneden zitten)....dat weten we maar kijken naar de horizon, je goed vasthouden en lekker kletsen leidt goed af! Deze plek hadden we 3 jaar geleden en wilden we nu weer hebben. Daar moesten we natuurlijk wel een paar kinderen voor opzij werken! 

De Brusjes hebben het heel gezellig gehad. Ze zoeken elkaar steeds op. We waren af en toe vergeten dat we kinderen bij hadden. Wel handig om toch te checken, het is zo'n eind zwemmen op zee. Grapje natuurlijk...ze zaten gewoon achter ons. Op de boot krijg je koude drankjes en een Pastechi (pasteitje en deze was gevuld met kip). 

Eenmaal in het Spaanse Water is het rustig. Dit is een erg grote lagune met heel veel grote luxe villa's, mangroves en aan de rechterkant prachtige natuur en de Tafelberg (niet die in Kaapstad). We weten nu waar WA en Max verblijven als ze komen, waar DJ Hardwell woont en waar Shakira, Beyoncé en Marc Anthony wel eens verbleven hebben. Iets met zien en gezien willen worden. Op de terugweg hadden we de golven mee en is het rustig varen. Helaas was er wat sluierachtige bewolking zodat we de zon niet in de zee hebben zien zakken. Na 2 uur op zee zijn we terug in de haven.

We zijn hongerig, dus sluiten we gezamenlijk af bij Olas. Voor Teun maken ze expres een pannenkoek. Zo hoort hij er ook lekker bij. Conclusie van de avond...wat groeien onze mannetjes. Ieder op zijn eigen wijze! En wat zijn we blij met onze reis samen, maar het gaat veel te hard.

Morgen weer fris en fruitig, met hopelijk wat minder wind.