Dag 11; Family Swim en Cas Abou

Een beetje tipsy schrijf ik dit blog...allemaal de schuld van het barpersoneel hier...doen gewoon te veel alcohol in je cocktail! Genoten van een gin-tonic (of 2?) bij Hemingway. We hadden ook een geweldige serveerster, die maar bleef zeggen; "jullie hebben echt mooie kinderen", haha. Daarna nog een afzakkertje bij Chill Beach Bar, waar Hidde bijna lag te slapen in de hangmat. Hidde was het er al niet mee eens maar hij zei "1 drinkje opeten en dan gaan we". Op de weg terug naar huis nog een tijd met de fam Jetten (uit Udenhout) gekletst. Zij zijn ook van Stg Tess en hun dochter Lisa zit bij Imre in de Brusjes groep. 

Oh ja het is een memorabele dag! Natuurlijk omdat we weer met een dolfijn hebben mogen zwemmen, maar ook omdat dit de 1e dag sinds tijden is dat Hidde geen boosheid of verdriet heeft geuit! Ongekend! We zijn heel trots op hem en hij vroeg het zelf ook; ben ik lief geweest? Ben je trots op mij? 😍 We merken dat hij echt rust heeft hier en zeer veel vragen stelt of grapjes/gevatte opmerkingen maakt. Genieten! 

Helaas had hij wel een slecht nacht en wij dus ook. Eerst kwam hij om 23u nog bij ons op de kamer. We lagen nog tv te kijken op zijn tablet. Dat is natuurlijk gek. Had hij zijn benen opengekrabd van de muggenbulten en zaten er flink wat bloedvlekken op onze deken. Die plekken verzorgd en kleine pleistertjes erop. Terug in zijn bed gelegd. Om 2.15u kwam hij weer. Nestelde zich tussen ons in en ging lekker liggen wiegen. Hellup! Om 3u ging hij op onze badkamer plassen en moesten alle drie de lichtknoppen aangezet worden (inclusief ventilatie). We zaten rechtop in bed. Daarna is hij uiteindelijk wel zelf teruggegaan naar zijn eigen bed om ons om half 7 te melden dat het al licht was. Conclusie van Hidde "Ik heb niet zo goed geslapen vannacht". Wij ook niet jongen, maar maakt niet uit. Een keer zo'n nacht is nog altijd beter dan de 3 à 4 uur per nacht die we 5 jaar lang gehad hebben😂.

We hadden zoveel zin in de Family-Swim! Hidde was niet jaloers, vond het gewoon super dat we met zijn dolfijn gingen zwemmen. Hij zei tegen Imre; "maak je geen zorgen, Sami kan goed dansen". Ook ging hij haar, heel wijs, uitleg geven over de oefeningen en wat je dan moet doen. Mij uitlachen omdat ik een badpak aan had (de rest deed hartelijk mee). Maar dat doe ik omdat die wetbelt zo strak zit en ik graag mijn vlees heel behoud. 

Na een uitleg, samen met 2 andere gezinnen, moesten wij toch nog wel een uurtje wachten. Je kiest de flippers en wetbelt en gaat even gluren bij de anderen hoe het ook alweer in zijn gang gaat. We mochten naar het mannen bassin en vandaag zouden we de swim hebben met Sami. Op het dok ga je eerst contact maken (aaien), dat is zo'n lekker gevoel. Hij vleit zich dan ook tegen je benen aan. Net een hondje dat geaaid wil worden. Om de beurt mag je daarna zwemmen met Sami. Totaal gebeurt dit 3x. Waarom geen idee, maar mij joeg hij zowat de hele lagune door, terwijl ik de slechtste zwemmer ben (met belt om en flippers), Koen liet hij heel veel bochtjes maken en bij Imre was hij de ideale schoonzoon. Verder mochten we allerlei oefeningen doen en natuurlijk 2x kussen (1x op de wang en 1x op de mond). Je zou hem toch willen knuffelen, maar dat mag niet. Van de kop blijf je verder af. Van spuitgat t/m vin op de rug is het prettigste gebied voor de dolfijn, om hem met vlakke hand te aaien. Ook gingen Imre en Koen een rondje snorkelen met Sami. Toen hij met Imre een rondje maakte kwam ze langs Koen (die onder water aan het kijken was met de snorkel) en keek hem recht in de ogen. Zo van "hé, jij ook hier!". Het is zo'n grapjas die Sami. Ook zat Koen op hem te wachten (Sami was er even vandoor omdat Kanoa aan het afleiden was) en toen hij Koen van achteren benaderde, zodat Koen kon aanhaken, moest Koen hard niesen. Sami schrok zo dat hij even opkeek en in de war was en snel wegzwom! 

Wat een belevenis! We willen dit wel elke dag. Hidde wil over een paar jaar nog wel een keer teug naar de dolfijnen, zegt hij. Als we vragen waarom komt er een tijdje geen antwoord. Maar wat later zegt hij "Ik word er zo rustig van. De dolfijn geeft een fijn gevoel". Uitgeluld...we gaan ons inzetten voor een 3e keer dolfijntherapie! 

Na de swim zijn we via via naar Cas Abou gereden. Dat is een prachtig groot strand. Het was er lekker rustig en heerlijk zonnig weer. Qua snorkelen niet het spannendste gebied, maar de zee is hier zo kraakhelder dat zelfs ik er veel in lig. Als Koen en Hidde langs de horeca lopen zien ze daar juffrouw Maxime! Dat is de onderwijsassistent van Hidde! We wisten dat ze op het eiland was, maar dat je die dan daar treft, is toch wel een wonder. Hidde komt aangerend om mij te melden dat de juf er is, maar durft niet meer mee naar haar toe. Koen en ik kletsen wat met haar. Wel raar om elkaar zo in badkleding te treffen, haha. De verdere dag vraagt hij geregeld waar Maxime is. Het houdt hem bezig. Als we naar de auto lopen zegt hij "Het was zo gezellig dat we juf Maxime zagen". We komen aan het het einde van de dag wat gekleurder terug, ook al hebben we veel in de schaduw gelegen. 

We moeten nog wel zo'n 45 min terugrijden en doen dat via alternatieve routes. Komen langs Porto Marie (strand met de varkens), maar gaan er niet op. Wie weet komen we er nog. De vorige keer geen varken òp het strand (of in het water) gezien, alleen lui liggend op de parkeerplaats. We bekijken de St Willibrorduskerk, Willywood, zoeken naar Flamingo's die er niet zijn en rijden door Julianadorp. Bij thuiskomst wordt het zand afgespoeld in het zwembad en gaan we douchen/optutten voor ons uitje. Al met al een heerlijke dag. Gezegend met de swim en het prachtige weer op het strand. Nu gaan we op één oor. 

Morgen naar de hondenopvang!

Oh ja, met het zelf afvegen gaat het super goed! Ook zijn zus neemt haar zorg-rol hier serieus bij. Het is zo'n topper💗