Dag 10; 5e therapiedag

Alweer de laatste sessie van deze week! Wat vliegt de tijd hier... vreselijk! Morgen een therapie-vrij-weekend. Al hebben we wel de Family-swim. Dan krijgen Koen, Imre en ik de gelegenheid om te ervaren wat Hidde zelf meemaakt met de dolfijnen. Hidde wordt beziggehouden door Britt. Heel spannend en bijzonder. We krijgen een wetbelt om en flippers aan en mogen dan in het water bij de dolfijnen van Hidde. Een dolfijnentrainer begeleidt de oefeningen. Zo mogen we o.a. meezwemmen, trucjes uitvoeren, kussen, en aaien. Wat een belevenis! Hopelijk zijn de dolfijnen zaterdag een stuk rustiger! Vandaag hadden ze allemaal de kolder in de kop. Bij de vrouwtjes zat Chabelita steeds achter Nubia aan en die 2 boeven van ons waren geen haar beter. Vooral Sami was opstandig. Wilde steeds naar het hek om naar de vrouwtjes te gluren, of verdween gewoon tijdens een oefening en bleef dan een tijd onder de radar. Één keer racete hij daarna vlak langs Hidde en Daphne. Die zijn toen even aan het dok gaan hangen en even later is besloten om eerder op het dok te gaan werken. Zodat die 2 raddraaiers even uit konden razen. Daarna ging het gelukkig beter, haha. 

Gisteren vroeg Hidde aan Daphne of zij geen ouders had. Dat bracht haar op het idee haar ouders eens te laten kijken. Lijkt ons heel speciaal als je ouders kunnen zien wat voor goed werk je doet. En vandaag waren haar ouders er ook. Jaloersmakend...ze wonen ongeveer 8 maanden op het eiland en de rest in Breda. Laat ons even de loterij winnen a.u.b., kunnen we ook zo gaan rentenieren. 

Hidde was vandaag (ondanks een andere dag dan anders door Kanoa en Sami) heel ontspannen. Dat zien we in kleine dingen. Hij schudt dan bijv. meer met zijn hoofd, lacht en gaapt (totale overgave). Verder kletste hij veel en stelde hij (volgens Daphne later) heel veel vragen. Over Daphne "of ze geen opa en oma had", over Britt "waarom ze altijd een zonnebril opheeft". Goede geïnteresseerde vragen. Heel bijzonder, meestal blijft hij aan de oppervlakte. Nu in de avond hebben we het ook zelf mogen ondervinden. Ook in het bedenken van oplossingen. Groei door de therapie? Wie zal het zeggen! 

In de nabespreking weer veel punten aangeraakt. Het poepen gaf vanmorgen (thuis) boosheid. Hij mopperde dat ik niet hoefde te vertellen wat hij moest doen (de verbale ondersteuning bij de handelingen). Goed natuurlijk, maar je wil zo graag nog even de laatste controle hebben 😉. Toen Koen het rustig kwam uitleggen smeet hij de deur dicht. Bij het handen wassen werd hij weer rustig. Dit punt was wel een bespreekpunt voor Daphne. Zij heeft dit bij het omkleden met hem opgepakt. Hij geeft bij Daphne aan dat hij niet geholpen wil worden. Hij wil het zelf doen. We hebben, met Hidde erbij, afgesproken dat we hem loslaten hierin. Ook de nacontrole niet doen, want anders blijft hij afhankelijk. Oké...gaan we doen. Zal wennen zijn na 11 jaar altijd helpen. Maar wat een sprong in zelfstandigheid. En die kwaliteitskaart (zelfstandigheid) benoemen we nu ook allemaal. Gaat hopelijk ook een boost aan vertrouwen geven. Zo heeft hij er nu ook één van nieuwsgierigheid en ijverig zijn. 

Ook hebben ze een begin gemaakt in zijn ik-boekje. Dit herkent hij van de Hardelhoeve (zorgboerderij). Hij mocht zijn hobby's benoemen; hockey en gamen. De Hardelhoeve vindt hij geen hobby, dat is werken! Dit hebben ze als nieuw punt in het ik-boekje gezet. Zo mocht hij ook benoemen wie zijn vrienden zijn (iedereen&Loetje), wat vind je leuk om te doen, wat is je lekkerste eten, etc. Hoe beter hij zichzelf kent en zichzelf positief kan neerzetten hoe meer hij kan opkomen voor zichzelf, vertrouwen krijgt, zich zeker gaat voelen. 

De zwakke concentratie en focus zijn niet opvallend in de therapie. Hij is juist heel betrokken. Daphne denkt dat meer tijd nodig heeft dan ieder hem geeft. Weten we, maar is erg moeilijk. Er is altijd wel iets van tijdsdruk of je vult het al snel voor hem in. Ook is hij nu volledig onder de aandacht van experts en in het dagelijks leven moet hij die aandacht met meer delen. 

Na de therapie even thuis gegeten en na 12u op pad gegaan. Eerst door Jan Thiel gereden. Duurste wijk van Curacao is daar te vinden. Grote villa's, ook van "bekende NL-ers". Toen door naar Tugboat Beach, dat ligt in de Caracasbaai. Op 5 meter diepte ligt daar het wrak van een sleepboot (ongeveer 35 jaar geleden gezonken) en nu een uitstekende duik&snorkel plek. Ze hebben er een hippie achtige strandtent. Heel relaxed. Met zwerfhonden en katten (wel gedomesticeerd). Je krijgt eerst een uitleg van de eigenaresse, leuk mens met vlotte Utrechtse babbel. Je kunt er ook zelf houten bordjes beschilderen. Van het snorkel gebied hebben ze een soort schatkaart gemaakt. Zodat je makkelijk de highlights van het gebied kunt zien. Zwarte zeepaardjes (helaas niet gezien, waren heel schichtig), koraal, het rif met daarna een diepe afgrond, veel vissen, een waterslang, vuurkoraal, zee-egels, zee-appels en de tugboat. Ik ben geen snorkelheld, dus sla het over. Iemand moet de foto's maken! Koen, Imre en Hidde (ja ja, mister snorkel himself) zijn de 1e keer wel 45 minuten gaan snorkelen. Langs de highlights dus. Die diepe afgrond gaf ze de kriebels. Daarna zijn ze nog een paar kleine rondes geweest. De honden en katten hadden daarna vooral Hiddes aandacht. Eentje liet zich gewillig op de buik aaien. De eigenaresse heeft die hond omgedoopt tot Loetje! Want ze heten daar eigenlijk allemaal gewoon hond. Toen ik het net nog met Hidde erover had zei hij "die hond kan toch geen Loetje heten, die is geen meisje". Goed opgelet, jongen! 

Daarna met een binnendoor route (altijd op zoek naar een avontuur) richting Santa Barbara. Even kijken waar we 8 mei op de boot moeten stappen naar Klein Curacao. Bij thuiskomst nog even het zwembad in. Om 18.30u hadden we een Zwaan-Brabo date; eten bij Olas. Dit ligt tegenover Hemingway (was al vol) en is een beetje het vergeten plekje. Zonde! Heerlijk eten, wel een beetje suffe bediening. 

Nu duiken wij ons bed in en komt de zon bij jullie al bijna op! Tot snel