Dag 16; 9e therapiedag en rustdag

Voor de bezorgde lezer die denkt dat wij geen rust pakken...het tegendeel is waar. Elke dag bouwen we rust in, dat is ook nodig voor Hidde na zo'n intensieve therapiedag. Vandaag echt een rustdag gehad. Niet de bedoeling, maar zoals bijna elke dag op Curaçao valt er weinig te plannen. De dag komt en bepaalt je route. Maar alles met een goed gevoel van binnen. De één noemt het druk bezig zijn, wij ervaren het juist als prikkelend om dingen om handen te hebben of te zien. Morgen gaan we weer op pad! We slapen er goed van 's nachts, zo ook Hidde. Heeft tot nu toe 2 onrustige nachten gehad. 

Vandaag weer een heel goede therapiesessie gehad. De dolfijnen waren goed gemutst, grappig, actief, luisterden goed en hadden een mooie samenwerking. Ook Hidde had deze kenmerken vandaag, haha. De start was nog wat verlegen, maar hij ging kletsend met de dames mee. Ze gingen binnen werken aan het ik-boekje, hebben wat opdrachten uitgevoerd en zijn op de boot van het CDTC gaan kijken. Deze boot ligt in het water en heeft in het ruim kijkgaten. Hierdoor kun je allerlei vissen zien waaronder haaien, doktersvissen, tarpons, zeebaars, roggen, etc. 

Intussen kwam Talina bij het CDTC haar verslag afmaken. Talina was 3 jaar geleden onze therapeut en daar hadden we een heel hecht contact mee. Intussen is ze gestopt en heeft ze 2 weken geleden eenmalig ingevallen. Ze had Christol beloofd nog even op de koffie te komen. Afgelopen november heeft ze Teun ook begeleidt. Het was heel fijn om bij te praten. Het is zo'n mooi mens (van binnen en van buiten). Ook kwam ze later nog even bij Hidde op het dok kijken. 

Imre was met de Brusjes groep in het Sea Aquarium gaan rondlopen en had info over de dieren gekregen. Verder weer veel spelletjes Weerwolven. En ieder kind ging met Flor naar het dok om ook nog even mee te werken bij de therapie van hun broer(tje)/zus(je). Geweldig om te zien hoe Hidde opleeft als hij Imre ziet en zwaait terwijl hij met Sami zwemt. Die houdt even in zodat Hidde kan zwaaien en hij zwemt weer verder als Hidde zijn hand weer op de rug van de dolfijn legt. Het is zo bijzonder om te zien hoe een dolfijn reageert op de behoeftes van Hidde (en zo ook bij elk mens om hem heen). Samen zwaaien ze Sami en Kanoa ook even uit. Het is zo voor Imre ook een afsluiting van haar tijd hier. 

Ik heb 3 video's van vandaag toegevoegd. Zie bovenaan deze pagina bij hoofdstuk video's. Één waarbij Hidde en Daphne een bal proberen te vangen, die Sami "gooit". Door de sterke stroming lukt het hen net niet. Hopelijk morgen, op de laatste dag, wel! Één waarbij beide dolfijnen om de beurt springen over de stok die Hidde en Daphne vasthouden en één waarop je Hidde ziet snorkelen met 2 meezwemmende dolfijnen.

Daarnaast had Hidde ook nog een bijzonder moment, waar zelfs Romy (al 10 jaar dolfijnentrainster bij CDTC) enorm van genoot. Hidde was "vrij aan het zwemmen" met die 2. Hidde ver met snorkel onder het water. Komt Sami heel dicht met zijn snuit bij het raampje van de snorkel. En keek Hidde eens even goed aan. "Iehh",  zei Hidde, "zo dichtbij". 

De nabespreking was weer heel uitgebreid. Niet alles is even goed blijven hangen, maar dat komt allemaal in het eindverslag van het CDTC. Tips/adviezen voor thuis en bijv school. Een paar steekwoorden; Hidde is erg alert (hoort en ziet alles), heeft zowel "last van" over- en onderprikkeling, zijn focus lijkt beter (en dus ook de leerbaarheid) als hij van te voren actief is geweest (even springen op trampoline of op de plaats, even rondlopen, iets uitdelen in de klas, ergens in knijpen, etc). Dit is allemaal bekende info, maar weer vanuit een nieuw perspectief. Wat nieuw is voor ons is de mogelijk moeite met de sociale informatieverwerking. Hij ziet de dingen anders dan hoe een ander ernaar kan kijken. Een foto van een slang om de nek bij een kind associeert hij met bang zijn. Hij kan niet bedenken dat het kind ook blij kan zijn. Dit hebben ze met allerlei plaatjes geoefend (dan is het gezicht afgeplakt en moet hij raden welke emotie erbij kan horen). Ook heeft hij moeite met het zien van driedimensionale figuren; bijv. dat je in een tekening een oude dame ziet, maar ook een jonge vrouw. Hij mist de stappen om in een sociale situatie tot bepaald gedrag te komen. Je zou het kunnen zien als een kenmerk van ASS (Autisme). Geen verrassing voor ons. Daphne zal in het verslag ook tips zetten hoe met die sociale informatieverwerking om te gaan of welke vorm van therapie helpend kan zijn. Maar natuurlijk wachten we het traject bij de Hondsberg ook af. Verder kreeg hij als kernkwaliteit het kaartje Enthousiast toegewezen. Hij kan het niet uitspreken (of lezen), wat een gek woord trouwens! Maar hij weet dat het betekent dat hij heel blij is (en steekt hij zijn armen in de lucht). We gebruiken alle kwaliteiten intensief. Zo zet hij ze zelf ook in en koppelen we het meteen aan zijn keuzes in emoties. 

Na de therapie ging Imre weer met de Brusjes kinderen zwemmen. Waar zijn ze niet geweest? Zee, zwembad, ander zwembad, zee, zwembad, zee...ik kan het niet meer bijhouden. Ze hebben bij het zwembad van Dolphin Suites (waar Jet zit) wel 2 uur het spel Marco Polo uitgevoerd, in allerlei vormen. Ook Hidde wil er natuurlijk bij horen. De eerste tijd hebben we hem bij ons gehouden. En hij kreeg ineens het idee 'zelfstandig' naar hen toe te lopen. "Ik weet waar ze wonen, ik weet de code, ik kan het zelf". Na wat twijfel van ons, hebben we hem even voorbij de poort geholpen (kan soms net even druk zijn met auto's voor die poort). Hidde let wel op, dat is het probleem niet (is hartstikke regelgevoelig), maar de andere weggebruikers zijn onze zorg. Hij ging de laatste meters zelf de parkeerplaats over, de hoek om en naar het zwembad. Ik wist dat de Zwaantjes er als controle zaten. En ik heb geluisterd achter de muur. Toen ik alle kinderen heel enthousiast (ah daar is het woord weer!) "Hai, Hidde" hoorde roepen wist ik dat het goed zat. Ik heb nog even een wasje opgehangen en een boekje uitgelezen en toen zijn Koen en ik ook een uurtje gaan zwemmen. Bijkletsen met onze Noordwijkse vrienden was weer een must! 

Koen, Hidde en ik hebben de 1e helft van Marseille-Feyenoord gekeken. In de rust even een duik in het zwembad en daarna werd Hidde opstandig. Wilde alleen naar het strand (daar waren de Brusjes nu) ... Poehee, bedankt dolfijntherapie...hij wordt nu wel héél zelfstandig 😉. Hij mocht niet alleen, ook omdat ik niet zeker wist of Imre er nog was. Ik ben toen, met mopperkont, naar het strand gegaan. Intussen kwam Hans met Teun de 2e helft kijken. Op het strand en in de zee heeft hij nog heerlijk gespeeld met een grote bups kinderen. Daarna allemaal naar huis. Even luieren, thuis koken en geëindigd met spelletjesavond! Hidde wint natuurlijk 2x met UNO. En we hebben een potje Punto gespeeld. Dat was nog lastig voor Hidde, maar gaat hij snel onder de knie krijgen. Ook hebben we de dag met hem doorgesproken en daarbij het groene en rode vak gebruikt. We moeten ook meer aangeven welk gevoel wij hebben zodat hij kan leren dat mimiek niet altijd iets zegt over je gevoel. Zo gaf hij bij Daphne aan dat wij vaak zeggen dat hij even moet opschieten. We moeten nu erbij gaan zeggen; anders ben ik bang dat we te laat komen. En dan natuurlijk de basisemoties eerst (bang, boos, blij en verdrietig). 

Bij het naar bed gaan stelde hij weer veel vragen; Morgen is het 6 mei en gaan wij dan 8 mei met de boot? Dus maandag geen dolfijnen? Ik moet slapen in het vliegtuig, hè? Waarom vliegt die jongen morgen al naar huis? Met KLM? Welk nummer hebben wij? etc). Ook kwam hij even later zijn bed uit omdat hij Loetje en Hercules zo mist. En moest hij voor de 6e keer de bevestiging dat hij om 7u uit zijn bed mocht. Dit is echt spanning voor de laatste therapiedag! Dit kan de komende dagen nog effect hebben (en zeker niet alleen in negatieve zin). 

Genoeg werk aan de winkel!